ερευγόβιος

ἐρευγόβιος, -ον (Α)

αυτός που περνά τον βίο του ρευόμενος, ο λαίμαργος, ο κοιλιόδουλος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ερεύγομαι (I) + βίος].